adam gibi gavatlıkta bugün

(bkz: james rodriguez) ile evli olan daniel ospina arsenal kalecisi david ospinanın kardeşidir. evlenmeden önce ilişkiye girdiklerini öğrenen david ospina "james iyi bi futbolcu ve iyi bi insan ona güveniyorum" demiş

seneler önce internetten bi kızla tanışmıştım neyse takıldık ettik buluşmaya gittim kız gollum gibi bişey çıktı tövbe yarabbim sen affet. herneyse dedim nasıl kurtulsam falan derken çaktırmadan arkadaşıma mesaj attım acil ara beni diye. sonra aradı telaşlı bi şekilde uydurma konuşmalar yaptım sonra kıza dedim bizimkiler kavga etmiş acil gitmem lazım falan diye zor kaçmıştım bide ne akla hizmetse kızın iki tane bilekliğine çökmüştüm. allah affetsin burdan görüyorsa selam o kıza da. bizden olmaz be güzelim diyemedim kusura bakma (edit: bu gavatlığa girer mi bilmiyorum ama aklıma bu geldi anlattım)

aşkım mini eteğini giy de dışarı çıkalım.götü yiyen baksın

bu yaz eski sevgilimin bi arkadaşını gördüm beğendim kütüphanede, ama eski sevgilimle arkadaş olduklarını bilmiyorum. neyse ben bunların halısahası olduğunu öğrendim gizlice izlemeye gittim, eski sevgilim gördü beni düşman kesildi o ara da bana göndermeli atan bi çocuk var eski sevgilim de benim aleyhimde olan tüm tivitlerini favlıyo rtliyo aradım dedim derdin ne falan. o da benim yanımda arkadaşıma yürüme git ben yokken yap dedi ben de anca halısahada kütüphanede görüyorum başka nerde takılıyo bilmiyorum ki dedim o da ben sana anlatayım oraya git dedi bende gerçekten mi çok teşekkür ederim dedim o anlattı mekanları söyledi. bitti konuşma kapattık. he sonra bi kaç kere mesaj attı yok özledim bilmem ne ama bu dünyanın en büyük gavatı olduğu gerçeğini değiştirmiyo kdskdkdkdkdkkdkdk

yaklaşık 3 haftadır arkadaşımın sevgilisi var . bugun kız döndü dedi seni arkadaşım olarak goruyorum olaylar nasıl gelişti giriş gelişme sonuç nerede çözemedik

- attention ! uzun uzun okumak istemeyenleri evlerine bırakacak olan araç kuzeybatı çıkışında bekliyor.- çok sevdiğim bi kız vardı , ama o kadar çok seviyorum ki ilk buluştuğumuzda 7-8 dakika hiç bişey demeden gözünün içine bakmıştım. o da mal olup olmadığımı anlamak için " bişey demiycek misin ?" diye sormuştu. " dememe ne gerek var ?" demiştim. o kadar çok seviyorum ki kimseye bahsetmiyorum. adını bile benden başka kimse söylesin/bilsin istemiyorum.çok seviyodum yani uzatmaya gerek yok zaten olay uzun. kuzenimle de aynı sokakta oturuyolardı. bi gün kuzenim "kanka bro karşim , senin bu kızın abisi sizi öğrenmiş , çok sinirlenmiş kızı dövüyomuş." gibi şeyler söyledi. ben kızın abisini önceden tanıyordum (dayak yemişliğim vardı kendisinden) . gidip anlatayım sanki öğrendiğinden haberim yokmuş gibi , belki izin istiyorum gibi olunca sakinleşir diye düşünerek konuşmaya gittim bi daha dayak yedim. benim için sorun değil ama kızın evde kötü bi durumda olması beni çok üzüyordu o kadar ki ondan vazgeçmeyi bile kabul edebilirdim. ama vazgeçsem de o benden vazgeçmez veya uzun bi dönem vicdan azabıyla yaşar korkusuyla bunları ona anlatamadım. bi bahane bulup sertçe ayrılmaya karar verdim. sonraki süreç boyunca bahane aradığımın farkındaymış gibi kusursuz davrandı.2 ay kadar sonra bi gün buluşacaktık evine yakın bi yerden alcaktım saat 1 de . gelmedi. saat 4 e kadar orada bekledim , 4 ten biraz sonra sokağın başından gözüktü , bana sakin ama kaçamak bi bakış atıp önüne döndü ve evine yöneldi. -ben kaç saattir burda onu bekliyorum . aklımdan neler geçmiş , zaten uzun zamandır görüşememiştik nasıl özlemişim.beni görür görmez üstüme atlayıp özür dileyecek mantıklı bi sebep falan söyleyecek zannediyorum.o sadece bakıp önüne dönüyor.- ben de ultra çocuksu bi şekilde , neredeyse " benim ya ben tanıyamadın mı ? hani seni çok seviyorum." der gibi gözlerinin içine bakarak yöneldiği doğrultuya geçtim.gözlerimin içine bakıp " beni rezil etmeye mi çalışıyorsun ? " dedi. o an delirdim. o an o kadar karışık ve yoğun duyguların etkisindeyim , 4 saattir beklemekten yorulmuşum , gelmediği için sinirliyim , açım , özlemim , öfkeyim . çok karışık biriydim o an. hiç bi duygu diğerine baskın değildiysede bütün duygularım fazlasıyla baskındı. 2-3 saniye içinde bi tarafım diğerlerini baskı altına aldı ve kızın sırf benimle olduğu için evde abisiyle yaşadığı zorlukları düşünüp yumuşadım , sonra sertleştim. sonra sokağın ortasında anasına babasına sövüp arkamı dönüp gittim. bi daha da gelmedim. düşünmüştüm ki yeterince sert ayrılmazsam umudunu kesmeyecek , geri dönülemez şekilde gitmem gerekirdi. 11 ay geçmişti ve ben artık eskisi gibi atarlı giderli fedakar vazgeçen modundan çıkmış , yoğun pişmanlıkla dolu bi hayat yaşamaya başlamıştım.kuzenimle buluşacaktık , - zaten o ara başka kimseyle de buluşmuyordum- avm nin terasında oturmuş sigara içiyor kuzenimi bekliyordum. kuzenim arayıp yarım saat gecikeceğini bi arkadaşına rastladığını söyledi.ben de onu beklerken oyalanıyordum ki o'nu gördüm. ben 3. katta terastayım , o aşağıda . avm den de 200 - 250 metre ilerde .bana arkasını dönmüş telefonla konuşuyordu. saçından mı tanımıştım , ayakta duruşundan mı , yoksa sadece o olmasını mı istemiştim bilemiyorum. bildiğim o an emindim o olduğuna. uçarak aşağı indim. o merdivenleri uçar - beşer inişimi görseniz arkamda kaldığınız halde yol vermeye devam ederdiniz.gerçekten uçarak indim. sanki gözlerine baktığım anda beni anlayacaktı , sanki gözlerine bir kez daha onu hâla severek bakabilsem onu o'ndan vazgeçebilecek kadar çok sevdiğimi bildiğini görecektim. sanki bir kez aşkla baksam gözlerine bütün sorunlarımız çözüme kavuşacaktı. bunları düşünerek değil , bunları bilerek uçaradım indim aşağıya. sonra koşarak gittim yanına kadar. aramızda yaklaşık 7-8 adım kalınca durdum birden. birazcık sola dönse göz göze gelecektik. heyecanlıydım , sanki ilk kez gondola binecekmişim gibi bi his vardı içimde ; binmeyi çok istersin ama iyi mi kötü mü olacak bilemezsin , eğlenceli mi yoksa korkunç mu olacak bilemezsin, bindiğin güne lanet mi yoksa şükür mü edeceksin bilemezsin ya öyle bi his. ben acaba bişey mi yapmalıyım yoksa öylece bana bakmasını mı beklemeliyim diye düşünürken o birinin boynuna atladı. o an gözlerimi görseydiniz sevgili yazarlar ; sabaha kadar içip , müslüm dinleyip , kendinizi jiletleyebilirdiniz. o an gözlerimi görseydiniz ; fotoğrafımı çekip oyunculara işte böyle hem üzgün hem öfkeli görünmelisiniz diye ders verebilirdiniz. o an gözlerimi görseydiniz ; vicdanım olduğundan şüphe edip o çocuğu oracıkta ellerimle lime lime edip ardından ölmemem için beni tutmaya karar verebilirdiniz. o an gözlerimi görseydiniz ; o'nu o çocuk kim/ne/nasıl olursa olsun benim hakettiğimi bilirdiniz. o an gözlerimi görseydiniz ; bunun yaşarken gördüğüm son şey olduğunu bilirdiniz. ölmedim direk , bağırmadım da , kafa da atmadım. suratlarına da tükürmedim. ya hayır lan diye bağıramadım. sen benim olmalıydın , diyemedim.acıydım. cinnettim. matemdim. ölüydüm. ama ölmedim. yüzünü görmem gerekirdi daha sonra öldürebilecek gücü bulduğumda bulup öldürebilmek için. o 5 saniye sadece bunun için yaşadım. yüzünü görmeliydim ki intikam alabileyim. o 5 saniye boyunca o çocuktan o kadar nefret ettim ki ona zarar verebilmek için herşeyi yapabilir , herkesle anlaşabilirdim. o'nun kolları yavaşça önce çocuğun beline sonra aşağıya indi , ve yüzünü görebildim. o çocuk , başta beni o'ndan yalan söyleyerek ayıran , az önce de bi arkadaşa rastladım gecikicem diye arayan kuzenimdi.daha fazla yazamıyorum.

kanka diye yanında dolaştığım beni koruyan kollayan adam seni öpmek istiyorum dedi sdcabsnns kanka ayağı göt ayağı ben inandım siz inanmayın

saçmalama aşkım tabii ki bara gittikten sonra gece berkaylarda 5 erkeğe ders anlatabilirsin.

tabiki kız erkek karışık arkadaş grubunla didim'e tatile gidebilirsin aşkım, hiç sorun değil